Faizlərin ödənilməsi nisbəti
Faizlərin ödənilməsi nisbəti və ya faiz yükü (ing. Times-interest-earned ratio, ICR) — kredit üzrə faizlərin ödənilməsindən və vergilərin ödənilməsindən əvvəlki mənfəətin məbləğini faizlərin ödənilməsi xərcləri ilə müqayisə edən maliyyə göstəricisi. Şirkətlər üçün bu göstərici borclunun faiz xərclərini onun pul vəsaitlərinin hərəkəti və ya xalis mənfəəti ilə əlaqələndirən dəyərdir, dövlət üçün isə faiz ödənişlərinin ÜDM, dövlət xərcləri və ya ixrac gəlirlərinə nisbətidir.
== Ümumi məlumat və mənası ==
Bu göstərici digər borc əmsalları ilə birlikdə borclunun borc vəziyyətinin davamlılığını qiymətləndirir. Kreditor öz kredit riskini yalnız kreditin verilməsi və ya borclunun sonrakı maliyyələşdirilməsi haqqında qərar qəbul etmək üçün faiz nisbəti kimi əsas göstəriciləri müəyyən etdikdən sonra qiymətləndirə bilər. Göstəricinin komponentləri faiz ödənişi öhdəliklərindən yaranan bütün faiz xərcləridir (istisnalar: pensiya ayırmaları üzrə faizlər, bank haqları). Yüksək faiz ödəmə əmsalı aşağı kredit riski deməkdir və əksinə. Bu nisbət nə qədər yüksək olarsa, əməliyyat fəaliyyəti ilə faiz xərclərinə xidmət etmək bir o qədər asan olar. Faizlərin ödənilməsi əmsalı təkcə borc artdıqda deyil, həm də mövcud öhdəliklər üzrə faiz dərəcəsi xidmətin qeyri-mümkün olduğu səviyyəyə yüksəldikdə pisləşir.
Faiz yükü nisbətini tamamlayan əsas göstərici həm şirkətlər, həm də ayrı-ayrı ölkələr üçün müəyyən edilə bilən borc xidmətlərinin ödənilməsi nisbətidir.